လက္ဖဝါး နဲ႔ လက္ဖမိုးအျမင္ သိေစခ်င္….


တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ေပါင္းသင္းၾကတဲ႔အခါ ဆက္ဆံၾကတဲ႔အခါ အျမဲတမ္းကေတာ႔ ကိုယ္႔အလိုၾက ဘယ္ေတာ႔မွမျဖစ္ႏိုင္ပါ၊ အေၾကာင္းေသာ္ကား.. သူ႔အျမင္ ကိုယ္႔အျမင္ဆိုျပီး ႏွစ္ျမင္ရွိတက္လို႔ပါဘဲ၊ အဲဒီလိုအျမင္ႏွစ္မ်ိဳးဆိုတာကလည္း ႏွစ္ဦးစလုံးဟာ အတၱလူသားေတြပီပီ အတၱဆိုတဲ႔ “ငါ” အေပၚမွာ အေျခခံၾကလို႔ပါဘဲ..
တသက္မွာ တကိုယ္ သူ႔ကိုသာအခ်စ္ဆုံးဆိုျပီး ေပါင္းသင္းလာၾကတဲ႔ သူေတြမ်ားေတာင္ အေသးအမႊား လႊဲမွားမႈ႔ကအစ အၾကီမားဆုံးေသာရန္သူေတြျဖစ္ကာ.. ေနာက္ဆုံးလမ္းခြဲၾကရတဲ႔ အထိျဖစ္ၾကတယ္ဆိုတဲ႔ သတင္းၾကားရတာ ဒုနဲ႔ေဒးပါဘဲ၊
 အေၾကာင္းအရာတခု ေဆြးေႏြးၾကလို႔ ညွင္းခုံၾကတဲ႔အခါ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ ညွိမရလို႔ေျပာၾကတဲ႔အခါ  ေဟ႔ “မင္းဘက္ကၾကည္႔ရင္ လက္ဖဝါး၊ ငါ႔ဘက္ကၾကည္႔ရင္ လက္ဖမိုးကြ”  ဆိုကာ လက္သီးလက္ေမာင္းတန္းျပီး  အာေခါင္အာရင္းသန္သန္နဲ႔ ေျပာၾကတာလည္း ေနရာတကာမွာ ေတြ႔ႏိုင္တာပါ၊
ေဟ႔ မင္းဘက္ကၾကည္႔ရင္ လက္ဖဝါး၊ ငါ႔ဘက္ကၾကည္႔ရင္ လက္ဖမိုး  ဆိုတဲ႔စကား စာေရးသူလညး္ လက္ခံပါတယ္၊ ဒါေပမဲ႔ စာေရးသူေတြးေနမိတာက တခ်ိဳ ႔လူေတြဟာ ႏွစ္ဘက္ျမင္သေဘာတရားကို လက္ခံက်င္႔သုံးသလိုလို တဖတ္လူကိုလည္း နားလည္ေပးပါဆိုတာမ်ိဳး ေျပာေနေပမဲ႔ ေျပာေနသူရဲ႔စိတ္ထဲ ေျပာေနစဥ္ကာလမွာ မသိမသာ ေဒါသအေပၚမွာ အေျခခံျပီး ငါ႔ဘက္ကၾကည္႔ရင္ လက္ဖမိုးကြ ဆိုတဲ႔ အေတြးကိုသာ ေနရာေပးကာ …ငါ႔ျမင္း ငါဆိုင္း စစ္ကိုင္းေရာက္ေရာက္၊ ငါ႔ေလွငါထိုး ပဲခူးေရာက္ေရာက္ဆုိတာမ်ိဳး က်င္႔သုံးျပီး က်န္တဲ႔သူရဲ႔ လက္ဖဝါးအျမင္ဝါဒကို သေဘာေပါက္ေပမဲ႔ လက္မခံနားလည္မေပးႏိုင္တဲ႔သေဘာပါေနတာကိုပါ၊
  တဖက္လူကသာ ႏွစ္ဘက္ျမင္သေဘာတရားကိုလက္ခံလို႔ အေလွ်ာ႔ေပးလိုက္ရင္ေတာ႔ ဒီေနရာမွာပဲ ကိစၥျပီးပါတယ္၊ အကယ္မ်ားသာ တဖက္လူကလည္း ေရွ႔လူနညး္တူ ငါ႔ဘက္ကအျမင္သာအမွန္ပါဟုဆိုကာ တင္းခံေနပါက လက္ဖဝါးအျမင္ လက္ဖမိုးအျမင္ မပီျပင္ေတာ႔ပါ၊
အဲဒီအခါမွာ မျပီျပင္ေသာ မၾကည္လင္ေသာ အဆုံးသက္မူ႔ေတြနဲ႔ ..ဟင္း ထင္းေခြမၾကံဳ ေရခတ္ၾကံဳတာေပါ႔ကြာ ဟုဆိုကာ လက္စားေခ်တက္ၾကပါေတာ႔တယ္၊
စာေရးသူၾကားဘူးတဲ႔ လက္စားေခ်တဲ႔သာဓက ေရွးတုနး္က ရြာတရြာမွာ ကိုတိုးဆိုသူက တျခားရြာမွာရွိေနတဲ႔ သူ႔သူငယ္ခ်င္းကိုမိုး ရွိရာကို အလည္ေရာက္လာပါတယ္၊ ဒီနယ္ကိုေရာက္တုန္းေရာက္ခိုက္ ေဒသႏၱရ ဗဟုသုတ ရဘို႔ဟုိဟိုဒီဒီလွည္႔ၾကည္႔ဘုိ႔ရန္အတြက္ ကိုမိုး အိမ္မွာရွိေနတဲ႔ ျမင္းတေကာင္ကို ခနငွါးစီးျပီး ေလွ်ာက္လည္ပါေတာ႔တယ္၊ တေနကုန္ ေလွ်ာက္လည္လို႔အားရ ညေနခ်ိန္က်ေတာ႔ အိမ္ျပန္လာတယ္၊ ကိုမိုးလညး္ သူ႔ျမင္းေလးကိုၾကည္႔ျပီး အေတာ္ေလးသနားေနရွာတယ္၊ ကိုမိုးစိတ္ထဲမွာေတာ႔ ငါျမင္းေလးကို တေန႔ကုန္ မညွာမတာစီးထားတာ တေန႔ေန႔ေတာ႔ေတြ႔ၾကေသးတာေပါ႔ကြာ..  ဟုဆိုကာစိတ္ထဲမွာ ေတးထားပါေတာ႔တယ္၊
ဒီလိုနဲ႔ ကိုမိုးလည္း အေၾကာင္းကိစၥတခုေပၚလာေတာ႔ ကိုတိုးရြာကို ေရာက္သြားပါတယ္၊ ကိုတိုးအိမ္ကျမစ္ကမ္းနားေဘးမွာ ဆိုေတာ႔ ျမစ္ေဘးေခ်ာင္းေဘးေနသူမ်ားပီပီ အိမ္တိုင္းမွာ အေရးေပၚအတြက္ ေလွတစီးဆီ ရွိၾကပါတယ္္၊ ကိုတိုးပိုင္တဲ႔ေလွကိုၾကည္႔ျပီး ကိုမိုးကလက္စားေခ်ခ်င္စိတ္ေတြတဖြါးဖြါး ေပၚလာကာ ..ဟ သူငယ္ခ်င္းငါ႔ကိုမင္းေလွ ခနငွါးစမ္းကြာဟုဆိုကာ ေလွေပၚတက္ျပီး အားရပါးရ ေလွာ္ပါေတာ႔တယ္၊ စိတ္ထဲကေတာ႔…ဟား ဟား ငတိုးရာ မင္းငါ႔ရြာလာတုန္းက ငါ႔ျမင္းကို မညွာမတာစီးထားတာ၊ ဒီတခါေတာ႔ မင္းေလွကိုလည္းတအားေလွာ္လုိက္မယ္ လို႔ေတြးျပီး ကိုတိုးေလွကို တေနကုန္တေနခန္း ျမစ္ထဲမွာ တအားသာ အားစိုက္ေလွာ္ေနပါေတာ႔တယ္၊
ထိုနည္းတူစြာ ကိုလိုရာေတြးျပီး လက္စားေျခဘို႔ကိုသာ စိတ္အားသန္ကာ စိတ္ပင္႔ပန္း ကိုယ္ပင္႔ပန္း ျဖစ္ေနမွန္းမသိ ျဖစ္ေနၾကတာကို သတိကပ္ သ္ိမွတ္ေစလိုတာပါ၊
ေဟ႔ “မင္းဘက္ကၾကည္႔ရင္ လက္ဖဝါး၊ ငါ႔ဘက္ကၾကည္႔ရင္ လက္ဖမိုးကြ”  ဆိုကာ လက္သီးလက္ေမာင္းတန္းျပီး ေျပာေနတဲ႔ဟန္ပန္ အေျခခံ ေဒါသစိတ္ထားသံကိုေျပာင္းျပီး..
“မင္းဘက္ကၾကည္႔ရင္ လက္ဖဝါး၊ ငါ႔ဘက္ကၾကည္႔ရင္ လက္ဖမိုးပါသူငယ္ခ်င္းရာ”  ဟုဆိုကာ ႏွစ္ဘက္ျမင္ဝါဒကို ေမတၱာေရွးရႈ႔ကာ စိတ္ထဲကလည္းလက္ခံ ကိုယ္တိုင္လည္းက်င္႔သုံးရင္ျဖင္႔ ႏွစ္ဦးစလုံးအတြက္ ႏွစ္ဘက္စလုံးအတြက္  ႏွစ္အုပ္စုလုံးအတြက္ အဖြဲ႔အစည္းႏွစ္ခုလုံးအတြက္ ….အတြက္ ….အတြက္…. အတြက္အသင္႔ျမတ္ဆုံးျဖစ္ေနမယ္ဆိုတာ ယုံၾကည္ကာျဖင္႔……ယုံၾကည္စြာျဖင္႔….

Happy New Year ကိုစမ္းစစ္ျခင္း


2010 ကိုစြန္႔ျပစ္ 2011  ကို ခ်စ္ၾကပါစို႔….
2010 ကိုေက်ာ္လြန္လို႔ 2011 မွာေပ်ာ္ရြင္စို႔၊ ေပ်ာ္ရြင္ပါေစ..
2010 ကိုလြန္ေျမာက္ 2011 သို႔ေရာက္ျပန္ေသာ္….
2011 ႏွစ္ဦးမွာတစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ေတြ႔ၾကတဲ႔အခါ ေပ်ာ္ရြင္တဲ႔အျပံဳးကိုသယ္ေဆာင္ Happy New Year ဆိုတဲ႔စကားလုံးေလးကို လက္ေဆာင္အျဖစ္ေပးၾကတယ္၊ အေပးခံရသူကလညး္ သူအျပံဳးကိုလက္ခံ ေက်နပ္ဟန္နဲ႔  Happy New Year စကားလုံးေလးကို ျပန္လည္ေျပာဆိုကာလက္ေဆာင္ေပးၾကပါတယ္၊
ျမန္မာရုိးရာမဟုတ္ေပမဲ႔ သူဓေလ႔ သူထုံးတမ္း သူအစဥ္အလာေလးကေတာ႔ ခ်စ္စရာေလးပါ..
2009 ႏွစ္ကုန္လို႔2010 နွစ္ဦးမွာလည္းပဲ ဒီလိုပဲ Happy New Year လုပ္ခဲ႔ၾကတာပါဘဲ…
ဟုိး………….2008ႏွစ္ေဟာင္းလို႔ 2009 ေျပာင္းတုန္းကလည္း ထိုနည္းတူစြာ..တူစြာ တူစြာ ေသာႏွစ္ေတြအမ်ားၾကိးလြန္ေျမာက္ခဲ႔ၾကပါျပိ.
ဒါေပမဲ႔လည္းတကယ္ပဲ Happy New Year ျဖစ္ခဲ႔ၾကရဲ ႔လား..
ႏွစ္သစ္ျဖစ္တဲ႔2011 မွာေရာေမွ်ာ္လင္႔ၾကတယ္..တကယ္ပဲ Happy New Year တကယ္ျဖစ္ပါ႔မလား…..
ကိုယ္တိုင္ခံစားေတြ႔ၾကံဳ ျဖစ္ပ်က္ ေတြ႔ၾကံဳခဲဲ႔ရတဲ႔ အေနအထားေတြေရာ လူတိုင္ေတြ႔ၾကံဳ ရင္ဆိုင္ေနရတဲ႔အျဖစ္အပ်က္ အေျပာအဆိုေတြအရေရာ…အားလုံးကိုျခဳံၾကည္႔ရရင္ အေပ်ာ္ေတြက ခပ္ပါးပါး အေမာေတြကခပ္မ်ားမ်ားနဲ႔ အဆုံးသက္ခဲ႔ၾကတာမ်ားမယ္လို႔ထင္ပါတယ္ေနာ္…
ဒါကိုပဲ လူ႔ေလာကဆိုတာဒါပဲကြဆိုျပီး ေကာင္းတာ ၄ ပါး မေကာင္းတာ ၄ ပါး ေရာေနတဲ႔ ေလာကဓံရွစ္ပါးကို    ( လာဘ္လာဘ ရျခင္း၊ မရျခင္း၊ ဆိုကာ စသည္ျဖင္႔) တရားသေဘာေႏွာကာ သရုပ္ခ်ေမွ်ာမျပလိုပါ..
တကမၻာလုံးနဲ႔ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ႔ အေနအထားကိုလည္း စာေရးသူ လိုက္မမွီလို႔ စကားလုံးၾကီးၾကီးသုံျပီး ေတာ႔လညး္မေျပာလိုပါ၊
ဒါေပမဲ႔လည္း…ကိုယ္နဲ႔နီးသမွ်ေလ႔လာၾကည္႔တဲ႔အခါၾက အလုပ္ရွင္နဲ႔ သာမန္အလုပ္သမားမ်ား အၾကားဆက္ဆံတဲ႔ေနရာ၊ အထက္အရာရွိနဲ႔သာမန္ဝန္ထမ္းအၾကား၊ အုပ္ခ်ဳပ္သူနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္ခံလူတန္းစားအၾကား..မိသားစုမ်ားအၾကား၊ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအၾကား…စသည္အၾကား မေျပလည္တဲ႔အပိုင္းေတြက အျဖစ္မ်ားဆုံးပါ ၊ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ႔ ေန႔တိုင္းဆက္ဆံရတာလညး္ဒီလူေတြပဲျဖစ္ေနလိုပါပဲ..၊ ဒီလူေတြအခ်င္းခ်င္းၾကားမွာ ေျပလည္နိဳင္တဲ႔က႑ကို ပိုင္းျခားထာတာက“ ငါ “ ဆိုတဲ႔ အေကာင္ပါ၊ ေလာကလူေလာကထဲကို တခ်က္ေလး အကဲခတ္လိုက္ေတာ႔..၊ အတၱၾကီးျပးိတကုိယ္ေကာင္းဆန္လြန္းသူေတြဟာ ငါ ကိုေရွ႔တန္းတင္ျပီး လူေလာကၾကီးနဲ႔အျမဲတန္း ရန္ျဖစ္ေနၾကရတာမ်ားပါတယ္၊ အဲဒီလိုရန္ျဖစ္တိုင္းလည္း  တဖတ္သားလူေလာကၾကိးကိုအျပစ္တင္ၾကျပန္ပါေရာ၊  ရန္ျဖစ္ေနခ်ိန္မွာေရာ၊ျဖစ္ျပိးလို႔ သူမ်ားကိုအျပစ္ဖို႔ လက္တို႔ျပီးေျပာေနခ်ိန္မွာေရာ တကယ္တန္ေတာ႔ စိတ္ဆင္းရဲေနတဲ႔သူေတြဟာငါ ကိုဗဟိုျပဳ ကိုယ္က်ိဳးသာရႈ႔ေနသူေတြပါ…
အဲလိုလူေတြြအတြက္… Happy New Year အစစ္…မျဖစ္ပါလိုပဲဆိုခ်င္ပါတယ္…
တကယ္တန္းHappy New Year ျဖစ္ဘို႔က ကိုယ္႔ရင္ထဲက စိတ္ဆႏၵသာ အဓိကက်ပါတယ္.. အရာရာအားလုံးကိုအေကာင္းျမင္တက္ဘို႔မတက္ႏိုင္ေသးရင္ေတာင္၊ အဆိုးျမင္တက္တဲ႔သဘာဝကို သတိထား က်ဳိးစားျပီးေရွာင္၊ ကိစၥၾကိးငယ္ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္လို႔ တဖတ္သားနဲ႔ သေဘာထားလြဲတဲ႔အခါတိုင္း ငါသာ သူ႔ေနရာမွာသာဆိုရင္ဆိုတဲ႔အေတြးေလးနဲ႔ ကိုယ္ခ်င္းစာတရား လက္ကိုင္ထား လိုက္မယ္ဆိုရင္….
HappyNew Year အစစ္နဲ႔ ေပ်ာ္စရာေတြျဖစ္ေနမွာပါလို႔ေတြးရင္….ေရးရင္း…
ဒီလိုနဲ႔…ငါကိုယ္တိုင္လညး္Happy New Year အစစ္ျဖစ္မျဖစ္ ဆိုတဲ႔အေတြး ရင္ထဲမွာေျဖးေျဖးေလးၾကည႔္ ျပံဳးစိစိနဲ႔…..ေက်နပ္သေယာင္ေယာင္…မ်က္ေမွာင္ၾကံဳ႔ျပီး…အလိုမက်သေယာင္ေယာင္….

ငါဘယ္လိုလူစားလည္း..သင္ဘယ္လိုလူစားလညး္...

လူေတြဟာ ျဖစ္ေပၚလာတဲ႔ အေျခအေနတခုကို ဆုံးဖ်က္ၾကတဲ႔အခါ..ကိုယ္႔၀ါသနာ ကိုယ္႔စရုိက္ကိုအေျခခံျပိးေတာ႔ ျပဳလုပ္ၾကတာ ေျပာဆိုၾကတာ ၾကံစည္ၾကတာမ်ားပါတယ္၊ အဲဒီလိုဆုံးဖ်က္တဲ႔အခါမွာလညး္ လူတေယာက္ရဲ႔ၾကိးျပင္းလာတဲ႔ ကိုယ္႔ပါတ္ဝန္းက်င္ရဲ အရွိန္ေတြလညး္ လြမ္းမိုးေနတက္ပါတယ္။ လူပါတ္၀န္းက်င္ လူအသိုင္းအဝိုင္း လူေတြနဲ႔ပါတ္သက္ေနသမ်် အေျခအေနအမ်ိဳးမ်ဳိးအေပၚမွာ အေျခခံျပီး ကာယကံရွင္ကိုယ္တိုင္ေရာ အျခားလူေတြပါ မိမိဓါက္ခံအေပၚမွာမူတည္ျပးိ ဆုံးဖ်က္ၾကတဲ႔သာဓကပုံျပင္ေလးတခု တင္ျပလိုက္ရပါတယ္။
ဟိုေရွးုတုန္းက ျဖဴစင္ၾကယ္ လိုအမည္ရတဲ႔ နိဳင္ငံ နဲ႔ လူတြင္က်ယ္ နိုုင္ငံ ရယ္လို႔ဆိုျပိးႏွစ္နိဳင္ငံ နယ္နိမိတ္ခ်င္း ထိစပ္ျပးိ တည္ရွိၾကပါတယ္၊ အဲဒီ ႏွစ္နိဳင္ငံအစပ္ နယ္နိမိတ္မွာ ဓန ျမိဳ႔ေတာ္ဆိုတဲ႔ ျမိဳ႔ေသးေသးေလး ရွိပါတယ္တဲ႔၊ ဓနျမိဳ႔ေတာ္ဆိုတဲ႔အတိုင္း အဲဒီျမိဳ႔ေတာ္ေလးဟာ ကုန္စည္ေရာင္း၀ယ္စည္ကားျပိး အလြန္လွပတဲ႔ ျမိဳ႔ေလးတျမိဳ႔အျဖစ္ရပ္တည္ေနရငး္………ဒီဘက္ ျဖဴစင္ၾကယ္ႏုိင္ငံကလညး္ ဒီျမိဳ႔ေလးကိုသူတို႔ပိုင္တယ္၊ ဟိုဘက္ လူတြင္က်ယ္ႏုိင္ငံကလည္း ဒီျမိဳ႔ေလးကို သူတို႔သာ ပိုင္ဆိုင္တယ္ ျငင္းခုံၾကပါတယ္… အဲဒီလိုျငင္းခုံရင္း အေျဖမထြက္တဲ႔ေနာက္ဆုံး တေန႔မွာ ႏွစ္ႏုိင္ငံ စစ္မက္ျဖစ္ပြါးဘို႔ထိ ျဖစ္လာၾကပါေတာ႔တယ္။
ျဖဴစင္ၾကယ္ႏိုင္ငံကလညး္ သူတို႔မွာပိုင္ဆိုင္တဲ႔ လက္နက္အင္႔အား လူအင္႔အား နဲ႔တိုက္ပြဲဖန္တီးျပိး ဒီျမိဳ႔ေလးကို ရရွိဘို႔အတြက္ ခ်ီတက္လာပါေတာ႔တယ္၊ ထို႔အတူပါဘဲ တဖက္ လူတြင္က်ယ္ ႏိုင္ငံကလညး္ လက္နက္အင္းအား လူအင္းအား အလုံးအရင္ န႔႔ဲ ခ်ီတက္လာပါေတာ႔တယ္။
ႏွစ္ႏိုင္ငံ နယ္စပ္ေရာက္တဲ႔အခါ တဖက္နဲ႔ တဖက္ စစ္တိုက္ဖိုိ႔ အဆင္႔သင္႔ျဖစ္ေနခ်ိန္မွာ ..ျဖဴစင္ၾကယ္ ႏုိင္ငံက ရွင္ဘုရင္မ်ာ စိတ္ကူးတခုေပၚလာတယ္..သူမွာေပၚလာတဲ႔စိတ္ကူးကို တဖက္ ရန္သူႏိုင္ငံရဲ႔ ရွင္ဘုရင္ကိုေျပာျပညီွႏုိင္းဘို႔ စကားကမ္းလွမ္းပါတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔ ရွင္ဘုရင္ နွစ္ပါး ေတြ႔တဲ႔အခါ ျဖဴစင္ၾကယ္ႏိုင္ငံရွင္ဘုရင္က စျပးိ …ဒို႔ႏွစ္ႏိုင္ငံ ဒီျမိဳ႔ေသးေသးေလးကိုအေၾကာင္းျပဳျပီး စစ္တိုက္ၾကေတာ႔မယ္၊ အဲဒီလိုစစ္တိုက္တဲ႔အခါ တိုက္ပဲြၾကာရင္ ၾကာသေလာက္ ႏွစ္နိဳင္ငံလုံး အထိနာၾကမယ္၊ လူေတြရဲ႔အသက္ေပါင္းမ်ားစြာလည္း ေသၾကေတာ႔မယ္၊ တိုင္းသူျပည္သားေတြလည္း အတိဒုကၡေရာက္ၾကေတာ႔မယ္၊ စသည္ျဖင္႔ စကားကမ္းလွမ္းလိုက္တဲ႔အခါ…
လူတြင္က်ယ္ တိုင္ျပည္ရွင္ဘုရင္က ကဲဒါျဖင္္႔ ဘာစိတ္ကူးရွိလို႔လည္း ဘာျဖစ္ခ်င္လည္း ငါတို႔ကေတာ႔ တိုက္ဘို႔အစဥ္သင္႔ဘဲ …ဟု ခ်ိမ္းေခ်ာက္စကား နဲ႔ ၾကံဳးဝါးေျပာဆိုပါတယ္။
ျဖဴစင္ၾကယ္ တိုင္ျပည္ရွင္ဘုရင္က အေဆြေတာ္… ဒီဓနျမိဳ႔ေလးတန္ဘိုးထက္ ႏွစ္ဘက္ေသာ စစ္သည္ရဲမတ္ အသက္ေတြဟာ ပိုတန္ဘိုးရွိပါတယ္..ဒါေၾကာင္႔ ဒို႔ႏွစ္နိဳင္ငံ စစ္မတိုက္ဘဲ ႏွစ္နိုင္ငံလုံး ပညာရွိခ်င္းျပိဳင္ျပးိ ႏွစ္လုံးရည္ခ်င္းတိုက္ၾကျပီးအဆုံး အႏိုင္အရွဳံးသက္မွတ္တာ ပိုေကာင္းမယ္ထင္တယ္လို႔ အဆိုတင္သြင္းပါတယ္၊
လူတြင္က်ယ္တိုင္းျပည္က ရွင္ဘုရင္က..ရတယ္ လက္ရုးံရည္ခ်င္းယွဥ္လည္း ရတယ္၊ ႏွစ္လုံးရည္ခ်င္းယွဥ္လည္းရတယ္၊ ဟုအားက်မခံေျပာဆိုျပိး ….ယွဥ္ျပိဳင္မဲ႔ရက္ ေနရာ သက္မွတ္ ျပိးအသိးသီးကိုယ္တိုင္ျပည္ကိုယ္ ျပန္ခဲ႔က်ေတာ႔တယ္၊
ျဖဴစင္ၾကယ္တိုင္းျပည္မွာ တကယ္ေတာ္တဲ႔ပညာရွိေတြ ေပါသေလာက္ …ဟို လူတြင္က်ယ္ တိုင္းျပည္မွာေတာ႔ ပညာရွိမရွိသေလာက္ရွားပါတယ္…ဒိေတာ႔ လူတြင္က်ယ္..ရွင္ဘုရင္က ကဲ..ငါ႔တိုင္းျပည္ထဲရွိတဲ႔ ပညာရွိေတြရွာစမ္းဟဲ႔ ဆိုျပးိး…အေရးေပၚအမိန္႔ထုပ္ျပီး…ေမာင္းထုျပိးရွာခုိင္းပါေတာ႔တယ္၊
တိုင္းသူျပည္သား လူအမ်ားတို႔ေလး…………………….ဒူ ဒူ ဒူ…….
ဒီကေနာက္ လျပည္႔ေန႔ေရာက္တဲ႔အခါ ..ျဖဴစင္ၾကယ္တိုင္ျပည္နဲ႔ ပညာရိွခ်င္းျပိဳင္ကာ ႏွစ္လုံးရည္ယွဥ္ကာ အႏို္င္အရွဳံးသက္မွတ္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်မည္ျဖစ္ပါေသာေၾကာင္႔.. တိုင္းျပည္အတြင္းမွာ ရွိေသာပညာရွိမ်ား အေနျဖင္႔ တိုင္းျပည္ဂုဏ္သိကၡာငဲံ႔ကြက္ကာျဖင္႔ အမွဳ႔ေတာ္တာ၀န္ထမ္းရြတ္ႏိုင္ပါေၾကာင္း …အမွဳ႔ေတာ္တာဝန္ထမ္းရြက္ေနစဥ္ကာလအတြင္း ေရေျမ႔သနင္း လူတြင္က်ယ္ ဒို႔အရွင္ဘုရင္ကလည္း လစာေကာင္းေကာင္းျဖင္႔ သူေကာင္းျပဳမည္ျဖစ္ပါေၾကာင္း သတင္းေကာင္းပါးအပ္ပါသည္….ဒူ ဒူ ဒူ……….. စသည္ျဖင္႔ တျမိဳႈ၀င္ တျမိဳ႔ထြက္ ေၾကညွာေမာင္းခတ္ျပိး လွည္႔လည္ရွာၾကပါေတာ႔တယ္…’
‘ဒိလိုနဲ႔ တျမိဳ႔ဝင္ တျမိဳ႔ထြက္..တရြာဝင္ တရြာထြက္..ရွာေဖြၾကရင္း ထန္းေတာ႔တခုကိုဖ်က္ေလ်ာက္ရင္း တာဝန္ရွိလူမ်ားက ေၾကျငာေမာင္းထုျပိး..ပုံမွန္ေၾကာ္ျငာၾကျပန္ပါတယ္..ေမာင္းထုသံၾကားျပိး..ထန္းေတာထဲမွာ အရက္ေသာက္မူးျပိးလဲေနတဲ႔ အရက္သမားက ေမာင္းထုသံေၾကာင္႔လန္႔ႏုိးျပိး…နားစြင္႔ေနလိုက္တဲ႔အခါ..
အလို………………တိုင္းျပည္အတြက္ပညာရွိလိုအပ္တယ္ဆိုပါ႔လား..အငး္ ငါသာပညာရွိေယာင္ေဆာင္ျပိး ဒီပြဲ ၀င္ႏြဲလိုက္လို႔ တကယ္လို႔မ်ားငါနိုင္ခဲ႔ရင္…ရွင္ဘုရင္စီက အရက္ဘိုးေကာင္းေကာင္းရမယ္…အရက္ေကာင္းေကာင္းေသာက္ရမယ္… ကဲကြာ ဒိပဲြငါဝင္ျပိဳင္မယ္ဆိုျပိး မူးလဲေနရာကေန ကုန္းရုံးထျပိး မူးမတ္ေတြနားသြားျပိး…ဗ်ဳိ႔ အမက္မင္းၾကိးတို႔ ဘာကိစၥနဲ႔ ဒိအရပ္ဒီေဒသကိုလာျပိးေမာင္းထုေၾကျငာေနၾကပါလညး္..လို႔ ေမးလိုက္ပါတယ္.
ဟ႔ဲ..ေမာင္မင္း..ေဝးရာသြားေရွာင္ေနစမ္း..တိုင္းျပည္မွာ ဒိေလာက္အေရးတၾကိးပညာရွိရွာေနခ်ိန္ ေမာင္မင္းကို ရွင္းျပေနခ်ိန္မရွိဘူး…ဟု ခပ္မာမာျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္..
ေအာ္…အမတ္မင္းၾကိးတို႔ရယ္..ဒီအတြက္မပူပါနဲ႔ လို႔ေျပာလိုက္တဲ႔အခါ…မူးမတ္မ်ား အံ႔အားတသင္႔နဲ႔ လွည္႔အၾကည္႔… တိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ိဳးဂုဏ္သိကၡာတင္ရာမွာ ကႊ်န္ေတာ္မ်ိဳးမွအျခား..တျခားလူရွိရိုးလားဗ်ာ..ေျပာလိုက္ေတာ႔..
မူးမတ္မ်ားက ..အားရဝမ္းသာတဲ႔စိတ္နဲ႔ ေမာင္းမင္းသင္တကယ္ပညာရွိရဲ႔လား..လို႔အရက္သမားကိုျပန္ေမးလိုက္တယ္..ဒိမွာ ၀န္မင္းတို႔ က်ဳပ္က ေခတ္ကာလမေကာင္းလို႔ ရူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာကို ဘာမွတ္ေနလည္း.. တိုင္ျပည္႔အုပ္ခ်ဳပ္ ရွင္ဘုရင္လုပ္သူကို ပညာရွိပုဂႎုလ္ေက်ာ္ လူေတာ္တေယာက္ေတြ႔ျပိဆိုတဲ႔အေၾကာင္း….သတင္းေကာင္းအေနနဲ႔ အျမန္ဆုံးသာ သံေတာ္ဦးသာတင္လိုက္ၾကပါေတာ႔…လို႔မွင္ေသေသနဲ႔ ေျပာလိုက္တဲအခါ..ပညာနည္းတဲ႔တိုင္းျပည္ရဲ႔ မူူးမတ္ေတြကလညး္ အားရဝမ္းသာစြာနဲ႔ အရက္သမားအေျပာေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ဖိန္႔လိုက္တာကို အဟုတ္ထင္ျပိး နန္းေတာ္အတြင္း တေလးတစားေခၚေဆာင္သြားၾကပါေတာ႔တယ္။ နန္းေတာ္အတြင္းေရာက္တဲ႔အခါ အေမြးနံ႔႕သာေရေတြနဲ႔ ေရမိုးခ်ိဳး အဝတ္အစားေကာင္းေကာငး္ ဝတ္ဆင္ေစျပိး..ရွင္ဘုရင္ထံေမွာက္ေရာက္ေစျပိး..သံေတာ္ဦးထင္လိုက္သည္မွာ..အရွင္ဘုန္းကံေအာက္ ပညာရွိေယာက်ၤားေကာင္းတေယာက္ အခစားေရာက္တဲံ႔အေၾကာင္း သံေတာ္ဦးတင္လိုက္ၾကပါေတာ႔တယ္။
လူတြင္က်ယ္ ရွင္ဘုရင္လည္း အားရဝမ္းသာစြာနဲ႔ ရြင္းရြင္းလဲ႔လဲ႔ရွဳ႔စား ….ေကာင္းေကာင္းေျမွာက္စားထားဘို႔ အမိန္႔ေတာ္ခ်မွတ္ပါတယ္..
အဲဒိလိုနဲ႔ အရက္သမားလညး္ ပညာရွိလို႔နာမည္ခံ ေလာကီစည္းစိမ္လ်ွံေနေအာင္ ခံစားေနပါေတာ႔တယ္..
အဲဒီလိုနဲ႔ ..တိုင္းျပည္ႏွစ္တိုင္းျပည္ ယွဥ္ျပိဳင္မဲ႔ရက္ေရာက္ရွိလာတဲ႔အခါ.. အသိးသိးေသာ ကိုယ္တိုင္းျပည္ရဲ႔ ပညာရွိအမတ္ကိုေခၚေဆာင္ျပးိ… အခန္းအနားေတြနဲ႔ ႏွစ္ႏိုင္ငံနယ္စပ္ကိုေရာက္ရွိလာၾကပါေတာ႔တယ္။
ျဖဴစင္ၾကယ္ တိုင္းျပည္က တကယ္႔ပညာရွိဟာလညး္ ပညာရွိအဝတ္အစား အေဆာင္အေယာင္ေတြနဲ႔ ခ်ိန္းဆိုတဲ႔ေနရာေရာက္လာသလို… လူတြင္က်ယ္ တိုင္းျပည္က အရက္သမား ပညာရွိဟာလညး္ ..ပညာရွိအဝတ္အစား အေဆာင္ေယာင္နဲ႔ ေရာက္ရွိလာပါေတာ႔တယ္။
ပညာရွိ ႏွစ္ေယာက္ ေတြ႔ၾကတဲ႔အခါ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ အသိအမွတ္ျပဳ အရုိအေသေပးျပီး၊ ျဖဴစင္ၾကယ္ တိုင္းျပည္မွလာတဲ႔တကယ္ပညာရွိက …စျပိး…
႕ကဲ …ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးတို႔ ႏွစ္ဦးလုံးဟာ အသီးအသိး မိမိ္တိုင္းျပည္ရဲ႔ကိုယ္စား ပညာခ်င္းျပိဳင္ဘို႔ရန္အတြက္ ေရာက္လာျခင္းျဖစ္ပါတယ္….ဟုတ္ပ..ဟုဆိုကာ အရက္သမားပညာရွိကေထာက္ခံပါတယ္။
ဒီေတာ႔ ..မ်ားေသာအားျဖင္႔ အျခားေသာျပိဳင္ပြဲေတြဟာ စကားေျပာဆိုျခင္းျဖင္႔ျပိဳင္ၾကတယ္၊ က်ဳပ္တို ႏွစ္ဦးျပိိဳင္ပဲြ ကေတာ႔ စကားမေျပာဘဲ အမူအယာ နဲ႔ဘဲ ျပိဳင္ၾကရင္ ေကာင္းမယ္ထင္ပါတယ္..သင္႔သေဘာထားသိပါရေစ လို႔ျဖဴစင္ၾကယ္တိုင္းျပည္က ပညာရွိကေမးပါတယ္။
လူတြင္က်ယ္ တိုင္းျပည္က ပညာရိွေယာင္ေဆာင္ထားတဲ႔ အရက္သမားက …စမ္းခ်င္ရာစမ္း ေမာင္ဘဂ်မ္း ဟူဆိုကာ..ၾကိဳက္တဲ႔နညး္နဲ႔ ျပိဳင္ပါရပါတယ္..ဟုေျပာဆိုကာ ျပိဳင္ပြဲစေလသည္၊
ျဖဴစင္ၾကယ္တိုင္းျပည္က တကယ္႔ပညာရွိက ..ပထမဆုံး..လက္ငါးေခ်ာင္း ေထာင္ျပတယ္၊
လူတြင္က်ယ္တိုင္းျပည္က အရက္သမားပညာရွိက..စဥ္းစားတယ္၊ အင္း အရက္သမားတေယာက္ရဲ႔ အေသြးအသား နီးစပ္စပ္အေရာင္ နဲ႔ ငါလက္ေတြအနည္းငယ္တုန္ေနတာ ရိပ္မိျပးိေတာ႔ တေန႔ တေန႔ အရက္ငါးပုလင္းကုန္သလားေမးတာနဲ႔တူတယ္။ ဟင္း….ငါးပုလင္းဘယ္ကမလည္း ၁၀ ပုလင္းေတာင္ကုန္တယ္ဆိုတဲ႔ အေတြး…အေျဖေပးတဲ႔ေနနဲ႔ လက္ ၁၀ ေခ်ာင္းေထာင္ျပလိုက္ပါတယ္။
ျဖဴစင္ၾကယ္တိုင္းျပည္က ပညာရွိက ..ေအာ္ ငါက မင္းတိုတိုင္းျပည္က ရွင္ဘုရင္ဟာ ၅ ပါးသီလ ျမဲသလားလို႔းေမတာ..သူကျပန္ေျဖတယ္..၁၀ ပါးသီလေတာင္ျမဲတယ္ဆိုပါ႔လား..အင္း ေကာင္းေလစြ ေကာင္းေလစြ ဆိုျပိး စိတ္ထဲမွာ ၾကည္နဴးေနပါသတဲ႔။
ေနာက္တခါ..ျဖဴစင္ၾကယ္ တိုင္းျပည္ကပညာရွိက ရင္ဘက္ကေလးအုပ္ျပီး ပုတ္ျပ ပုတ္ျပ ျပးိေတာ႔ အမူအယာနဲ႔ျပေမးတယ္။
လူတြင္က်ယ္တိုင္းျပည္က အရက္သမားပညာရွိ စဥး္စားတယ္…အင္း…ငါ႔ကို တေန႔တေန႔ အရက္ ၅ ပုလင္းကုန္လားေမးေတာ႔ ငါက ၁၀ ပုလင္းကုန္တယ္လို႔ေျပာလိုက္တယ္။ ခု ရင္ဘက္ပုတ္ျပီးေမးတာဟာ ဧကႏၱ ၁၀-ပုလင္းကုန္ေအာင္ေသာက္တဲ႔ငါ႔ကို အဲဒီေလာက္ေသာက္မွေတာ႔ ရင္ဘက္မပူဘူးလားေမးတာေနမွာ။ ဟင္း…၁၀ ပုလင္းေတာင္ကုန္ေအာင္ေသာက္ထားမွေတာ႔ ရင္ဘက္တင္မကဘူး ေက်ာပါပူတယ္ဗ် ဆိုတဲ႔ေနနဲ႔ ရင္ဘက္ေရာ ေက်ာေရာ ေရွ႔ေနာက္ပုတ္ျပလိုက္တယ္။
အဲဒီေတာ႔ ျဖဴစင္ၾကယ္တိုင္းျပည္က တကယ္႔ပညာရွိက ေအာ္…မင္းတိုတိုင္းျပည္ကရွင္ဘုရင္ဟာ တိုင္းသူျပည္သားေတြရဲ႔ အေပၚမွာ ရင္ဝယ္သားကဲ႔သို႔ေစာင္႔ေရွာက္ရဲ႔လားလို႔ငါေမးတာကို..သူတို႔ရွင္ဘုရင္က တိုင္းသူျပည္သားေတြရဲ႔အေပၚမွာ တေျပးညီ ေက်ာသား ၇င္သား မခြဲျခားဘဲဆက္ဆံတယ္ ဆိုပါ႔လားလို႔သေဘာက္ေပါက္ျပီး....း။ ေကာင္းပ ေကာင္းပ ဟု စိတ္ထဲမွာ ေက်နပ္သြားပါတယ္။ .။။။
ပုံျပင္ေလးကေတာ႔ ဒီမ်ွပါဘဲ-
ဒီပုံျပင္ေလးကေျပာခ်င္တာက ..ေလာကမွာ ပညာရွိနာမည္ခံထားသူေတြ..အျပင္မွာ ပညာရွိေတြရဲ႔ အေဆာင္အေယာင္ေတြ အသုံးအေဆာင္ေတြ အဝတ္အစားေတြ ဝတ္ဆင္ထားေပမယ္႔လို႔.. ပင္ကိုယ္ဗီဇစရိုက္အေပၚမွာအေျခခံျပီး တကယ္႔ပညာရွိက ပညာရွိေတြးေတြးျပိး..အရက္သမားကေတာ႔ အရက္သမားေတြးေတြးကာ အေၾကာင္းအရာတခုကိုဆုံးဖ်က္တက္ၾကလို႔ပါဘဲ။ စားေရးသူကိုယ္တိုင္ လညး္ ပုံျပင္ေလးဖတ္ျပိးေနာက္ပိုင္းအေၾကာင္းအရာတခုေတြ႔လိုက္တိုင္းၾကံဳလိုက္တိုင္း..စဥ္းစာမိရက္သားျဖစ္ေနတက္ပါတယ္…
သင္စာဖတ္သူလညး္ အကယ္လို႔မ်ား ကိစၥၾကိးငယ္ၾကဳံလာခဲ႔ပါက……………………ဘယ္လို႔မ်ား…လိမ႔္..လိမ္႔ဆိုတဲ႔ အေတြ႔မ်ားနဲ႔..

အရိုး..နရိုး..ဂြရိုး..

ကၽြန္ေတာ္လည္း..အေတြးနဲ႔ပါတ္တဲ႔ စာေတြေရးလာရာကေန စဥ္းစာၾကည႔္ေတာ႔ စာဖတ္သူေတြလညး္ ေတာ္ေတာ္ဦးေႏွာက္ေျခာက္မွာပဲလို႔ေတြးမိရင္း…စာဖတ္သူေတြအတြက္ အျပံဳးပန္း တပြင္႔ေလာက္ ဖန္းတီးေပးခ်င္စိတ္ေလးေပၚလာလို႔ ဒီေဆာင္းပါးေလးေရရျခင္းပါ..
ေလာကမွာ အရိုး ၃ မ်ဳိးရွိပါတယ္၊
( ရုိးသားေျဖာင္႔မတ္ျခင္း ထဲက ရိုးသားတာကိုမဆိုလိုပါ)
( ၁ ) အ- ရုိး (၂) န-ရုိး ( ၃) ဂြ-ရုိး ဆိုးျပးိရွိပါတယ္။
၁- -ဗဟုသုတ နည္းပါျပးိး ေအးေအးနဲ႔ ရဳိးရိုးေနတက္တာဟာ အ-ရိဳး
၂- ဗဟုသုတ နည္းပါးရုံတင္မက အလုပ္လုပ္တဲ႔ေနရာမွာ နေမာ္နမဲ႔ နဲ႔အမွားမွား အယြင္းယြင္းလုပ္တက္သူဟာ န-ရိဳး
၃- ဂြ-ရုိးဆိုသူကေတာ႔ ဗဟုသုတေတာ႔ အထိုက္အေလွ်ာက္ရွိပါတယ္၊ ဒါေပမဲ႔ေျပာလိုက္ရင္ တမင္ေျပာတာမဟုတ္ေပမဲ႔ သူေျပာတဲ႔စကားဟာ အျမဲတမ္းတဖတ္လူနဲ႔ ဂြတိုက္ သလိုေျပာတက္သူ။
အဲဒီလို ၃ မ်ဳးိရွိတဲ႔အထဲက……………………….

တခါတုန္းက အလြန္ေတာေခါင္ျပီး ဗဟုသုတ အေတာ္္ေလးနည္းပါးေသာ လူေတြေနထိုင္ၾကတဲ႔ ရြာေလးတရြာရွိပါသတဲ႔၊ ဘယ္ေလာက္ထိ ဗဟုသုတနည္းသလည္းဆိုေတာ႔ အဲဒီရြာကလူေတြဟာ မွန္ ကိုမျမင္ဘူးၾကပါဘူး႔။
တေန႔ေတာ႔ ေတာင္ယာလယ္ယာ စိုက္ပ်ဳိးျပီး လုပ္ကိုင္စာေသာက္တဲ႔ ကိုဖိုးေထာင္ တေယာက္ လယ္ထြန္းရင္းကေန လယ္ကြက္ထဲကေန မွန္တခ်ပ္ ေကာက္ရပါသတဲ႔.. မွန္မွာ ေပက်ံေနတဲ႔ အညစ္အေက်းေတြကို ပုဆိုးေလးနဲ႔သုတ္ျပိး ၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ မွန္ထဲမွာ ေယာင္ထုံးၾကိးနဲ႔ ခန္႔ခန္႔ျငားျငား ေယာက်ၤားတေယာက္ကို ေတြ႔ျမင္လိုက္ရတဲ႔အခါ …
ဟာ …ၾကည႔္စမ္း ငါေက်းးဇူးရွင္ ဘၾကီးရဲ႔ပုံဘဲ၊ ဆိုျပိးအားရဝမ္းသာစြာနဲ႔ အိမ္ကိုယူလာျပီးအိမ္းခန္းေလးထဲမွာသိမ္းထားပါသတဲ႔၊ အဲဒီေန႔ကစျပိး လယ္ေတာထဲကျပန္လာတိုင္း ပထမဆုံးအိမ္ခန္းထဲဝင္းျပီး သိမ္းထားတဲ႔မွန္ကိုထုပ္ျပိးၾကည႔္ေလ႔ရွီပါတယ္...အဲလိုၾကည္႔ျပိး သူဘၾကိးက သူ႔ငယ္ရြယ္စဥ္အခါက သူ႔အေပၚေကာင္းခဲ႔ ဂရုစိုက္ခဲ႔တာေတြ ၾကင္နာခဲ႔တာေတြျပန္လည္ျပးိး သတိတရရွိေနတက္ပါသတဲ႔.
တေန႔မဟုတ ္တေန႔ အဲဒီလိုနဲ႔ ရက္ၾကာလာတဲ႔အခါ ကိုဖိုးေထာင္မိန္းမ မေမြးတေယာက္ သူေယာက်ၤားကို သံသယရွိလာပါတယ္၊ ငါေယာက်ၤား အျပင္ကျပန္လာတိုင္း အိမ္ခန္းထဲဝင္းျပိး ဘာဝင္လုပ္တယ္မသိ၊
အင္း တခုခုေတာ႔ တခုခုဘဲ…တေန႔ ကိုဖိုးေထာင္ ေတာသြားသခိုက္ အိမ္ခန္းထဲဝင္ရွာပါသတဲ႔. ရွာရင္းကေန ကိုဖိုးေထာင္သိမ္းထားတဲ႔ မွန္တခ်ပ္သြားေတြ..မေမြးအေျပးအလြား ေကာက္ကိုင္ျပးိ အၾကည္႔ …
ေအာင္မေလး ကိုဖိုးေထာင္ရဲ႔လို႔ ၇ အိမ္ၾကား ၈ အိမ္ၾကားေအာ္ငိုပါေလေရာ…
ပါးစပ္ကလညး္ ..ဟင္ ငါသူအေပၚ ဒီေလာက္ မယားဝတၱရား နဲ႔အညီ သစၥာရွိရွိ ေမတၱာမပ်က္ဂရုစိုက္ပါရဲ႔သားနဲ႔ သူက ငါအေပၚ …ဟင္း ၾကည္႔စမ္း ၾကည္႔စမ္း..သူမယားငယ္ပုံ သိမ္းထားတယ္..ဆိုျပိး ..မွန္ကိုေကာက္ၾကည္ၤ႔လိုက္ ..မွန္ထဲက ပုံကို မေမြးခမ်ာ သူပုံမွန္းသူမသိ..ဖိုးေထာင္ရ႔ဲဲ ႔တိတ္တိတ္ေလး-ယူထားတဲ႔ ေနာက္မယားငယ္ပုံလို႔ထင္ျပိး..ရင္ကြဲမတက္ ခံစားလိုက္ရတာ..
လယ္ေတာက ျပန္လာတဲ႔ဖိုးေထာင္ ပုံမွန္အတိုင္း အိမ္ခန္းထဲအဝင္
မေမြးက ဖိုးေထာင္ကိုျမင္လ်င္ျမင္းခ်င္း …ေအာင္မေလးကိုဖိိုးေထာင္ရဲ႔ ..ေတာ္ ကြ်န္မအေပၚ ဘာမေက်နပ္လု႔ိလညး္ ..က်ြန္မကေတာ႔ေလ ရွင္အေပၚ ခ်စ္လိုက္ရတာ သံေယာဇဥ္ေတြပိုလိုက္ရတာ.
လင္တမ်က္ႏွာ တရြာထင္ျပိးေနလိုက္ရတာ….
တမိုးေအာက္ တေယာက္ထင္ျပးိ ခ်စ္လိုက္ရတာ..ေတာ္ကေတာ႔ ဒိလိုမဟုတ္..ကြ်န္ေမအေၚ သစၥာေဖါက္ရက္ေလျခင္း ဆိုျပးိ ေျပာလဲေျပာ ငိုလဲငို ..ဖိုးေထာင္ရင္ဘက္ၾကိးကိုလညး္ လက္သီးဆုပ္နဲ႔ထုထုျပးိ ..ေနလိုက္တာ..ဖိုးေထာင္ခမ်ာ ဘာမွမသိရွာ ..အံ႔ၾသျပးိ ဟဲ႔ မေမြး မငး္ဘာျဖစ္လို႔လည္း ေနမေကာင္းဘူူးလား. ျပစမ္း နဖူးဆိုျပိး လက္ဖဝါးေလးနဲ႔စမ္းၾကည္႔ ဖ်ားေသြးလည္း မရွိပါဘူး…နက္မ်ားဖမ္းစားထားလား။ စသည္ျဖင္႔ ပ်ာပ်ာသလဲ စိုးရိမ္ေနတာကို မေမြးက…..ေတာ္ ခုမွလာျပိး ၾကင္နာခ်င္ ေယာင္ေဆာင္မေနနဲ႔..စိတ္နာတယ္ စိတ္နာတယ္ ..ေအာ္ပါေလေရာ..
ေမြး ..အက်ိဳး အေၾကာင္း ေယာက်ၤားလည္းေျပာျပအုံးေလ..
ဘာေျပာျပဘို႔လိုေသးလည္း ကိုဖိုးေထာင္ရဲ႔ ….လယ္ျပင္မွာ ဆင္သြားသလို ထင္ရွားေနတာ..ေတာ္က ဆင္ေသကို ဆိတ္သားေရနဲ႔ဖုံးခ်င္တာလား…သက္ေသသကၠာယနဲ႔ျပမယ္..ဆိုျပိး..မွန္ကိုထုပ္ျပ .ဒီမွာၾကည႔္စမ္း ..ဒါေတာ္မယားငယ္ပုံမဟုတ္လား..ၾကည္႔းစမ္း သနပ္ခါး ပါးကြတ္ၾကားၾကီး နဲ႔ ဘီးစပတ္ၾကိးနဲ႔ …ေအာင္မေလး ကိုဖိုးေထာင္ရဲ႔ ဆိုျပိး ငိုပါေလေရာ…
ဖိုးေထာင္ကေလည္း ဟာမဟုတ္တာကြာ…ျပစမ္းဒီမွာၾကည္႔ ..ဒါက ငါဘၾကီးပုံကြ မွန္ယူၾကည္႔ကာ သူဘၾကိးဆိုသူျဖစ္ေၾကာင္း ဆိုျပိးေျပာ…
မေမြးကလညး္ကလည္း မွန္တခါျပန္ယူျပိး..ဘယ္ကငါဘၾကိးပုံဟုတ္ရမွာလည္း..ဒီမွာၾကည္႔ ေတာ္မယားငယ္ပုံေလ…ဆိုျပိးျပန္ေျပာ…
ေနာက္ဆုံး..ဖိုးေထာင္က ကဲ ဒို႔ဒီလိုျငင္းခုံေနရင္မျပးိေတာ႔ဘူး…ရြားဦးေက်ာင္းဆရာေတာ္ဆီသြားျပိး အဆုံးအဖ်က္ခံမယ္ဆိုျပိး .လင္မယားႏွစ္ေယာက္ တေယာက္တေပါက္ သူတျပန္ကိုယ္တခါလွည္႔ေျပာျပိး႕ရြာဦးေက်ာင္းဆရာေတာ္ထံေရာက္လာၾကပါေတာ႔တယ္..
ေရွးတုန္းက တခ်ိဳရြာေတြမွာ ရြာဦးေက်ာင္းဆရာေတာ္ေတြက အထိုက္အေလ်ာက္ ၾသဇာေညာင္းၾကပါတယ္…
ခုလည္း ကိုဖိုးေထာင္တို႔ လင္မယား ရြားဦးေက်ာင္းဆရာေတာ္ထံေမွာက္ ငိုငိုရီရီ နဲ႔ ေရာက္လာၾကပါေတာ႔တယ္၊
ဆရာေတာ္လညး္ ဟဲ႔ ဟဲ႔…
ဘယ္လိုျဖစ္လာၾကတာတုန္း..မ်က္ႏွာေတြကလညး္ မသာမယာနဲ႔ ..ေျပာစမ္းဟ ျဖစ္သမွ်အေၾကာင္းအစုံအလင္…..
မေမြးကစျပိး ..ဆရာေတာ္ဘုရား …ဆရာေတာ္တပည္႔က တပည္႔ေတာ္မအေပၚမွာ သစၥာေဖါက္တယ္ဘုရား…
ဟဲ႔ မိေမြး..နင္ဟာက ဟုတ္ရဲ႔လားဟာ၊
မဟုတ္ရွိရိဳးလားဘုရား..ဒီမွာၾကည္႔ဘုရား သူမယားပုံဆိုျပိး…မွန္ၾကည႔္ျပိးေလွ်ာက္တယ္…
ဖိုးေထာင္ကလည္း ..ဆရာေတာ္ဘုရား….သူတပည္႔ေတာ္အေပၚအျမင္မွားတာပါဘုရား.ဆိုျပိး မေမြးလက္ထဲက မွန္ကိုရုပ္တရပ္လုယူျပိး…ဒီမွာၾကည႔္ပါဘုရား ..တပည္႔ေတာ္ ဘၾကီးပုံဘုရား...ဆိုျပိးျပန္ေလွ်ာက္တယ္..
ဟယ္…..နင္တို႔ဟာကမဟုတ္ေသးပါဘူး..ငါျပစမ္းဆိုျပိး ရြာဦးေက်ာင္းဆရာေတာ္က ဖိုးေထာင္လက္ထဲမွာ ရွိတဲ႔ မွန္ကိုရုပ္တရက္ ယူျပိး အၾကည္႔ ..
ေဟ……မင္းတိုဟာက .ဘယ္လိုျဖစ္ၾကတာတုန္း…ငရဲၾကိးကုန္ေတာ႔မွာပဲ….
ဒီပုံက ဘဝတပါး ပ်ံလြန္ေတာ္မူသြားတဲ႔ ငါရဲ႔ လက္ဦးဆရာေတာ္ပုံပါဟာ..ၾကည္႔စမ္ ..ဥပဓိရုပ္က ခန္႔ခန္႔ုျငားျငားနဲ႔ မ်က္ခုံးကေကာင္းေကာင္း..ေခါင္းကလညး္ ေျပာင္ေနတာပဲ ၾကည႔္႔စမ္းဆိုျပိး…ဆရာေတာ္က..ေရွွမွာမွန္ခ် မ်က္စိစုံမွိ္တ္ျပိး သူ႔ဆရာဂုဏ္ေတြကို အာရုဏ္ျပဳျပီး ဦးခ်ပါသတဲ႔……..
ကဲ…စာဖတ္သူအေနနဲ႔
ရြာဦးေက်ာင္းဆရာေတာ္အပါအဝင္ ဖိုးေထာင္တို႔ မေမြးတို႔ အရုိး ဘာအရုိးလို႔ဆိုခ်င္ပါသလညး္


ဘယ္လိုပဲျဖစ္ေနျဖစ္ေန..ေရွ႔တုန္းကေရာ..ယခုကာလမွာပါ… လူေတြဟာ အျဖစ္မွန္မသိသမွ် အျပစ္တင္ၾကတာ အစဥ္အလာလိုျဖစ္ေနတက္ပါေတာ႔တယ္…ေလ..
အဲဒီေတာ႔ အေၾကာင္းအရာတခုကို သုံသပ္ ဆုံးဖ်က္တဲ႔ေနရာမွာ အမွားမကင္းႏုိင္ၾကေပမဲ႔ အမွားနည္းေအာင္ေတာ႔ သတိထားဆင္ျခင္ႏုိင္ၾကပါေစ..

တဖတ္ေလာက္သာ ငွါးၾကည႔္ပါ..

စာေရးသူ ငယ္စဥ္ကာလတခ်ိန္းတုန္းက ဦးေလးတေယာက္က မဂၤလာေဆာင္ျပးိခါစ သူအသစ္စက္စက္ ဇနီးမယားနဲ႔ စာေရးသူတို႔စီကိုအလည္လာတယ္ေလ။
ခ်စ္စခင္ခ ၾကင္နာစ ဆိုတဲ႔အတိုင္း ဦးေလးက သူခ်စ္သူဇနီးေလးကိုခ်စ္လိုက္တာလြန္ေရာ၊ မ်က္ႏွာတခ်က္အညိဳမခံဘူး အလိုလိုက္တာ။ မ်က္စိေအာက္က ေပ်ာက္မွာကို အလြန္ဆိုးတယ္၊ ဆိုတဲ႔သီခ်င္းစာသားလို တကယ္ကိုမ်က္စိေအာက္က အေပ်ာက္မခံပါဘူး၊
စာေရးသူက ေမေမကို ဦးေလးအေၾကာင္းေျပာျပျဖစ္ပါတယ္။
ေမေမရယ္ ဦးေလးက သူမိန္းမကိုခ်စ္လိုက္တာလြန္ေရာ..လိုတာထက္ပိုတယ္ထင္ပါတယ္ေမေမရယ္ဆိုေတာ႔၊ ဆိုေတာ႔
သားရယ္ သူခ်စ္လို႔ယူထားတာေလ ငါ႔သားရဲ႔ ငါသားကဘာလို႔ မနာလိုျဖစ္ေနလည္း လို႔ေျပာပါတယ္၊
စာေရးသူက …မနာလိုလို႔မဟုတ္ပါဘူးေမေမရယ္..
ဦးေလးမိန္းမက ဒီေလာက္လွတာမွမဟုတ္တာ လို႔ျပန္ေျပာေတာ႔။…
ေအာ္ ငါသားရယ္..
သားရဲ႔ ဦးေလးမ်က္လုံးတဖတ္ ေလာက္ငွါးျပီးၾကည္႔ပါလား ငါသားအျမင္ေတြေျပာင္းသြားလိမ္႔မယ္၊
မ်က္လုံးတဖတ္ပဲငွါးၾကည္႔ေနာ္ …ႏွစ္ဖတ္ငွါးမၾကည္႔နဲ႔ ငါသားကပါ ၾကိဳက္သြားလိမ္႔မယ္..လို႔ျပန္ေျပာလိုက္ေတာ႔
စာေရးသူလညး္ ရွက္သြားျပိး ..ဟာ ….ေမေမကလည္းဆိုျပီး….လွည္႔ထြက္လာခဲ႔ပါေတာ႔တယ္။
အဲဒီအခ်ိန္ အဲဒီအခါတုန္းကေတာ႔ ဒိေလာက္ပါဘဲ…
တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အရြယ္ေရာက္လားျပီး စဥး္စားတတ္တဲ႔အခါ..
ေအာ္..ဘာကိစၥမဆို သူအျမင္ ကိုယ္႔အျမင္ဆိုျပိး .. အျမင္ႏွစ္မ်ဳိး ရွိတက္ၾကပါတယ္…
လူ႔သဘာ၀ တခါတေလ ….အဲဒီလိုဒြန္တြဲလို႔ ယွဥ္တြဲျပီး ျဖစ္လာတဲ႔ အျမင္တိုင္းကိုလည္း
ကိုယ္႔ဘက္က အျမင္ဟာ မွန္တာရွိသလို မွာတာလည္း ရွိတက္ပါလိမ္႔မယ္..
ထို႔အတူ တပါးသူဘက္ကအျမင္ကလည္း မွားတာရွိသလို မွန္တာလည္း ရွိပါလိမ္႔မယ္..
ဘယ္လိုဘဲရွိပါေစေပါ႔ေနာ္..
သေဘာထားကြဲလြဲတဲ႔အခါတိုင္း တဖတ္သားရဲ ႔ အျမင္ေလးကိုလည္း သူသူငါငါ အေနနဲ႔ မ်က္လုံးႏွစ္ဘက္မဟုတ္ေတာင္..တဖတ္ေလာက္ငွါးၾကည္႔လိုက္သလို ငွါးၾကည႔္ၾကရင္ ေကာင္းမွာဘဲ ဆိုတဲ႔အေတြးစ ရင္ထဲမွာရွတတေလးခံစားရင္း……………….

စစ္မွန္တဲ႔ ေစတနာ ဟူသည္..

ေစတနာ၏ သေဘာလကၡဏာသည္ တိုက္တြန္ႏုိးေစာ္ျခင္းပင္ျဖစ္၏။
ေကာင္းသည္႔ဘက္မွာတိုက္တြန္း တတ္သ လို မေကာင္းသည္႔ ဘက္မွာလည္း သူပါေလေတာ႔၏။
မေကာင္းသည္႔ေနရာတိုက္တြန္းတာကိုေတာ႔ ထင္ရွားလို႔ ထားအံုးေတာ႔
...ေကာင္းသည္ေနရာတိုက္တြန္းသည္႔အခါ လွည္႔စားတက္သည္သဘာ၀ အနည္းငယ္ ေျပာျပ
ခ်င္ပါ၏။ တစ္ခါတစ္ခါ အေခ်အေနတခုအေပၚမွာ သုံးသပ္ဆုံးဖ်က္ျပီး
ကိုယ္ႏွင္႔နီးစပ္ရာ အသိုင္းအ၀ိုင္း အေပၚမွာ ဘဲျဖစ္ျဖစ္
တစ္ဦးတစ္ေယာက္အေပၚမွာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ငါကေစတနာႏွင္႔ေျပာတာဟုဆိုကာေျပာတက္ၾကပါ၏။
ထို ေျပာဆိုလုပ္ကိုင္ ေနစဥ္အခ်ိန္အတြင္းမွာ ဘဲျဖစ္ျဖစ္
ေျပာဆိုလုပ္ကိုင္ျပီးတဲ႔အခါမွာဘဲျဖစ္ျဖစ္
ကိုယ္ေျပာဆိုေနသူရဲ႔တုန္႔ျပန္မွဳ႔က
အမူအရာေနနဲ႔ ႏွစ္သက္ဖြယ္တုန္႔ျပန္မွုဳ မႏွစ္သက္ဖြယ္တုန္ျပန္မွု
တခုခုေတာ႔ျပန္လာတက္ေလ ေတာ႔၏။ တဖတ္လူက ႏွစ္သက္ဖြယ္အမူအယာနဲ႔ တုန္ျပန္လာတာ
ေတြတဲ႔အခါ ငါေတာ္တယ္လို႔အထင္ေရာက္ခါ မူရင္းေစတနာ ရဲ႔ေနရာမွာ အတိမာန(
မိမိကုိယ္မိမိအထင္ၾကိးမႈ႔ )က မသိမသာ ေနရာယူေလေတာ႔၏။ မႏွစ္သက္ဖြယ္အမူအယာနဲ႔
တုန္ျပန္လာတာ ေတြတဲ႔အခါ ငါေစတနာကို အေကာင္းမထင္ေလခ်င္းဟုဆိုကာ
စိတ္ႏွစ္လုံးယူၾကဳံးမရ ျဖစ္တက္ေလ၏။ မိမိအေနနဲ႔
တုန္႔ျပန္မွုဳကအဓိကျဖစ္ေနလွ်င္ ကိုယ္ဆရာျဖစ္ခ်င္ အထင္ၾကီးခံျခင္တာကပထမ
ကိုယ္သူတပါးအေပၚမွာထားတဲ႔ ေစတနာက ဒုတိယေနရာမွွွာ
ေရာက္မွန္းမသိေရာက္ေနေလေတာ႔၏။ ကိုယ္ရဲ႔ အတိုင္းအရွည္ပမာဏကို ကိုယ္မသိပါက
ပိုလို႔ပင္ ပင္႔ပန္းဘြယ္ရာပင္ျဖစ္ေလေတာ႔၏၊ ေစတနာစစ္စစ္မွာကား
တုန္႔ျပန္မွု႔အေပၚမွာမတည္ေဆာက္
မိမိရဲ႔ျမင္႔ျမက္တဲ႔ႏွစ္လုံးသားေပၚမွာသာတည္ေဆာက္၏။ျမင္႔ျမတ္တဲ႔ ႏွလုံး
သားပိုင္ရွင္တုိ႔မွာကား ဘယ္အရာမဆိုျပဳလုပ္ေျပာဆိုေသာအခါ
ေကာင္းက်ဳိးကိုလိုလားေသာ စိက္သက္သက္ သာျဖစ္ပါ၏။
တုန္ျပန္မွု႔ကထိုသူအတြက္အေရးမၾကီး ေကာင္းသြားပါေစ ဆိုေသာအခ်က္သည္သာသူ႔အတြက္
တာထြက္အစျဖစ္သလို ပန္းတိုင္လည္းျဖစ္ျပန္၏။

အသုံးတည္္႔လို႔ယူတာပါ...

ေစတနာ၏ သေဘာလကၡဏာသည္ တိုက္တြန္ႏုိးေစာ္ျခင္းပင္ျဖစ္၏။
ေကာင္းသည္႔ဘက္မွာတိုက္တြန္း တတ္သ လို မေကာင္းသည္႔ ဘက္မွာလည္း သူပါေလေတာ႔၏။
မေကာင္းသည္႔ေနရာတိုက္တြန္းတာကိုေတာ႔ ထင္ရွားလို႔ ထားအံုးေတာ႔
...ေကာင္းသည္ေနရာတိုက္တြန္းသည္႔အခါ လွည္႔စားတက္သည္သဘာ၀ အနည္းငယ္ ေျပာျပ
ခ်င္ပါ၏။ တစ္ခါတစ္ခါ အေခ်အေနတခုအေပၚမွာ သုံးသပ္ဆုံးဖ်က္ျပီး
ကိုယ္ႏွင္႔နီးစပ္ရာ အသိုင္းအ၀ိုင္း အေပၚမွာ ဘဲျဖစ္ျဖစ္
တစ္ဦးတစ္ေယာက္အေပၚမွာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ငါကေစတနာႏွင္႔ေျပာတာဟုဆိုကာေျပာတက္ၾကပါ၏။
ထို ေျပာဆိုလုပ္ကိုင္ ေနစဥ္အခ်ိန္အတြင္းမွာ ဘဲျဖစ္ျဖစ္
ေျပာဆိုလုပ္ကိုင္ျပီးတဲ႔အခါမွာဘဲျဖစ္ျဖစ္
ကိုယ္ေျပာဆိုေနသူရဲ႔တုန္႔ျပန္မွဳ႔က
အမူအရာေနနဲ႔ ႏွစ္သက္ဖြယ္တုန္႔ျပန္မွုဳ မႏွစ္သက္ဖြယ္တုန္ျပန္မွု
တခုခုေတာ႔ျပန္လာတက္ေလ ေတာ႔၏။ တဖတ္လူက ႏွစ္သက္ဖြယ္အမူအယာနဲ႔ တုန္ျပန္လာတာ
ေတြတဲ႔အခါ ငါေတာ္တယ္လို႔အထင္ေရာက္ခါ မူရင္းေစတနာ ရဲ႔ေနရာမွာ အတိမာန(
မိမိကုိယ္မိမိအထင္ၾကိးမႈ႔ )က မသိမသာ ေနရာယူေလေတာ႔၏။ မႏွစ္သက္ဖြယ္အမူအယာနဲ႔
တုန္ျပန္လာတာ ေတြတဲ႔အခါ ငါေစတနာကို အေကာင္းမထင္ေလခ်င္းဟုဆိုကာ
စိတ္ႏွစ္လုံးယူၾကဳံးမရ ျဖစ္တက္ေလ၏။ မိမိအေနနဲ႔
တုန္႔ျပန္မွုဳကအဓိကျဖစ္ေနလွ်င္ ကိုယ္ဆရာျဖစ္ခ်င္ အထင္ၾကီးခံျခင္တာကပထမ
ကိုယ္သူတပါးအေပၚမွာထားတဲ႔ ေစတနာက ဒုတိယေနရာမွွွာ
ေရာက္မွန္းမသိေရာက္ေနေလေတာ႔၏။ ကိုယ္ရဲ႔ အတိုင္းအရွည္ပမာဏကို ကိုယ္မသိပါက
ပိုလို႔ပင္ ပင္႔ပန္းဘြယ္ရာပင္ျဖစ္ေလေတာ႔၏၊ ေစတနာစစ္စစ္မွာကား
တုန္႔ျပန္မွု႔အေပၚမွာမတည္ေဆာက္
မိမိရဲ႔ျမင္႔ျမက္တဲ႔ႏွစ္လုံးသားေပၚမွာသာတည္ေဆာက္၏။ျမင္႔ျမတ္တဲ႔ ႏွလုံး
သားပိုင္ရွင္တုိ႔မွာကား ဘယ္အရာမဆိုျပဳလုပ္ေျပာဆိုေသာအခါ
ေကာင္းက်ဳိးကိုလိုလားေသာ စိက္သက္သက္ သာျဖစ္ပါ၏။
တုန္ျပန္မွု႔ကထိုသူအတြက္အေရးမၾကီး ေကာင္းသြားပါေစ ဆိုေသာအခ်က္သည္သာသူ႔အတြက္
တာထြက္အစျဖစ္သလို ပန္းတိုင္လည္းျဖစ္ျပန္၏။

စစ္မွန္တဲ႔ ေစတနာ ဟူသည္..

ေစတနာ၏ သေဘာလကၡဏာသည္ တိုက္တြန္ႏုိးေစာ္ျခင္းပင္ျဖစ္၏။
ေကာင္းသည္႔ဘက္မွာတိုက္တြန္း တတ္သ လို မေကာင္းသည္႔ ဘက္မွာလည္း သူပါေလေတာ႔၏။
မေကာင္းသည္႔ေနရာတိုက္တြန္းတာကိုေတာ႔ ထင္ရွားလို႔ ထားအံုးေတာ႔
...ေကာင္းသည္ေနရာတိုက္တြန္းသည္႔အခါ လွည္႔စားတက္သည္သဘာ၀ အနည္းငယ္ ေျပာျပ
ခ်င္ပါ၏။ တစ္ခါတစ္ခါ အေခ်အေနတခုအေပၚမွာ သုံးသပ္ဆုံးဖ်က္ျပီး
ကိုယ္ႏွင္႔နီးစပ္ရာ အသိုင္းအ၀ိုင္း အေပၚမွာ ဘဲျဖစ္ျဖစ္
တစ္ဦးတစ္ေယာက္အေပၚမွာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ငါကေစတနာႏွင္႔ေျပာတာဟုဆိုကာေျပာတက္ၾကပါ၏။
ထို ေျပာဆိုလုပ္ကိုင္ ေနစဥ္အခ်ိန္အတြင္းမွာ ဘဲျဖစ္ျဖစ္
ေျပာဆိုလုပ္ကိုင္ျပီးတဲ႔အခါမွာဘဲျဖစ္ျဖစ္
ကိုယ္ေျပာဆိုေနသူရဲ႔တုန္႔ျပန္မွဳ႔က
အမူအရာေနနဲ႔ ႏွစ္သက္ဖြယ္တုန္႔ျပန္မွုဳ မႏွစ္သက္ဖြယ္တုန္ျပန္မွု
တခုခုေတာ႔ျပန္လာတက္ေလ ေတာ႔၏။ တဖတ္လူက ႏွစ္သက္ဖြယ္အမူအယာနဲ႔ တုန္ျပန္လာတာ
ေတြတဲ႔အခါ ငါေတာ္တယ္လို႔အထင္ေရာက္ခါ မူရင္းေစတနာ ရဲ႔ေနရာမွာ အတိမာန(
မိမိကုိယ္မိမိအထင္ၾကိးမႈ႔ )က မသိမသာ ေနရာယူေလေတာ႔၏။ မႏွစ္သက္ဖြယ္အမူအယာနဲ႔
တုန္ျပန္လာတာ ေတြတဲ႔အခါ ငါေစတနာကို အေကာင္းမထင္ေလခ်င္းဟုဆိုကာ
စိတ္ႏွစ္လုံးယူၾကဳံးမရ ျဖစ္တက္ေလ၏။ မိမိအေနနဲ႔
တုန္႔ျပန္မွုဳကအဓိကျဖစ္ေနလွ်င္ ကိုယ္ဆရာျဖစ္ခ်င္ အထင္ၾကီးခံျခင္တာကပထမ
ကိုယ္သူတပါးအေပၚမွာထားတဲ႔ ေစတနာက ဒုတိယေနရာမွွွာ
ေရာက္မွန္းမသိေရာက္ေနေလေတာ႔၏။ ကိုယ္ရဲ႔ အတိုင္းအရွည္ပမာဏကို ကိုယ္မသိပါက
ပိုလို႔ပင္ ပင္႔ပန္းဘြယ္ရာပင္ျဖစ္ေလေတာ႔၏၊ ေစတနာစစ္စစ္မွာကား
တုန္႔ျပန္မွု႔အေပၚမွာမတည္ေဆာက္
မိမိရဲ႔ျမင္႔ျမက္တဲ႔ႏွစ္လုံးသားေပၚမွာသာတည္ေဆာက္၏။ျမင္႔ျမတ္တဲ႔ ႏွလုံး
သားပိုင္ရွင္တုိ႔မွာကား ဘယ္အရာမဆိုျပဳလုပ္ေျပာဆိုေသာအခါ
ေကာင္းက်ဳိးကိုလိုလားေသာ စိက္သက္သက္ သာျဖစ္ပါ၏။
တုန္ျပန္မွု႔ကထိုသူအတြက္အေရးမၾကီး ေကာင္းသြားပါေစ ဆိုေသာအခ်က္သည္သာသူ႔အတြက္
တာထြက္အစျဖစ္သလို ပန္းတိုင္လည္းျဖစ္ျပန္၏။

ထြက္ေပါက္ရွာၾကရာဝယ္.


 ဘဝမွာ လူေတြဟာမြန္းက်ပ္လာရင္ ထြက္ေပါက္ရွာၾကတဲ႔သဘာဝဟာ ဓမၼတာပါ၊ အဲဒီလိုမြန္းက်ပ္တာကိုအေျခခံ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ ဟန္မလဲလို္႔ ထြက္ေပါက္မ်ဳိိးစုံရွာၾကတဲ႔အခါ မိမိရဲ ႔ပင္ကိုယ္စရုိက္ကိုအေျခခံျပိးေတာ႔လညး္ ထြက္ေပါက္္ရွာၾကတာရွိသလို၊ ဒါမွမဟုတ္ ကိုယ္႔ပါတ္ဝန္းက်င္က ၾသဇာရွိသူေတြရဲ ႔ ညြန္ၾကားမႈ႔နဲ႔လည္း ထြက္ေပါက္ရွာၾကတယ္၊ အမ်ဳးိမ်ဳိးေသာနည္းလမ္းေပါင္းစုံနဲ႔ ထြက္ေပါက္ရွာၾကပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာ မွန္တဲ႔နညး္လမ္းကိုအေျခခံျပးိ လမး္မွန္ေပၚကို ေရာက္သြားတဲ႔သူေတြရွိၾကသလို နည္းလမ္းမွားလို႔ စိတ္ဓါက္မခိုင္္ ဘဝယိုင္သြားတဲ႔သူေတြလညး္ ဒုနဲ႔ေဒးပါဘဲ..
စာေရးသူကိုယ္တိုင္ ဘဝေလာကဓံမ်ားစြာနဲ႔ ရင္ဆုိင္ခဲ႔ရဘူးပါတယ္၊ ဟုိတခ်ိန္တခါက စာေရးသူဘဝ စာေမးပြဲက်ပါေတာ႔တယ္၊ စာေမးပြဲက်တဲ႔အရသာ မခံစားဘူးခဲ႔တဲ႔ စာေရးသူအေနနဲ႔ေတာ႔ အေတာ္ေလးခါးခါးသီးသီး ခံစားလိုက္ရပါတယ္၊
အဲဒီအခါမွာ စာေရးသူ အစ္ကိုႀကီး လုပ္သူက စာေရးသူျဖစ္တဲ႔သူ႔ညီကို စကားေလးတခြင္းေျပာပါတယ္၊ ဒီမွာ ငါ႔ညီ ေရေျမာင္းရဲ႔႔တဖတ္ကမ္းကိုိခုန္ကူးေတာ႔မဲ႔သူဟာ မိမိခုန္မဲ႔ ေျမာင္းရဲ ႔ အတိမ္အနက္ အက်ဥ္းအက်ယ္ကို ခ်င္႔ခ်ိန္ရပါတယ္၊ အဲဒီအခါမွာ ေျမာင္းကအထိုက္အေလွ်ာက္ အနီးကပ္ခုန္ေက်ာ္ဘို႔ မစြမ္းႏိုင္ဘူးဆိုရင္ ေနာက္ကိုဆုတ္ျပီး အရွိန္ယူရတယ္ေလ၊ အဲဒီေတာ႔ ငါ႔ညီလညး္ ခုဟာက စာေမးပြဲက်တာမဟုတ္ပါဘူး..ငါ႔ညီခုန္မဲ႔ေျမာင္းက ညီေလးအတြက္ နညး္နည္းေလးက်ယ္ေနေတာ႔ အရွိန္ယူတဲ႔သေဘာပါကြာ၊ စာေမးပြဲက်တယ္လို႔သေဘာမထားပါနဲ႔၊ အရွိန္ယူတဲ႔သေဘာလို႔ ေအာင္႔ေမ႔ပါဆိုျပီး အားေပးစကားေျပာပါတယ္၊ အဲဒီအစ္ကိုႀကီးသတိေပး..အားေပးစကားနဲ႔ပဲ စာေရးသူဟာေနာက္ႏွစ္မွာ ေအာင္ျမင္ခဲ႔ပါတယ္၊
ေနာက္တခ်ိန္ စာေ၇းသူအတြက္ ဘဝေလာကဓံ အဆိုးဆုံလို႔ေျပာမလား၊ ျပင္းထန္တဲ႔ေလာကဓံ ရင္ဆိုင္ေနရင္း စိတ္ဓါက္က်လို႔ လက္ရွိဘဝတခု အေနအထားတခုကေန လက္ေလွ်ာ႔ျပီး ေနာက္ဆုတ္ေတာ႔မဲ႔အေနအထားမွာ၊ အစ္ကိုႀကီးလုပ္သူက ငါ႔ညီ…ဒီေနရာမွာ ေလာကဓံမုန္တိုင္းတိုက္လို႔ ရင္ဆိုင္ရတာ ပင္႔ပန္းတယ္အထင္္နဲ႔၊ ဒီေနရာကေန တေနရာကိုေရြ႔လိုက္လို႔ ေျပာင္းလိုက္လို႔ ငါ႔ညီရဲ ႔ ယခုေလာေလာဆယ္ရင္ဆိုင္ေနရတဲ႔ ေလာကဓံမုန္တိုင္း ရွင္းသြားမယ္ထင္သလား ကိုယ္တိုင္ရင္ဆိုင္ျပီးေျဖရွင္းရမဲ႔ အေနအထား ကိုယ္တိုင္ရင္ဆိုင္္ေျဖရွင္းပါတဲ႔၊ ျပႆနာတခုကို မရွင္းဘဲ ေရွာင္တာဟာ ျပႆနာကို ေျဖရွင္းတဲ႔နည္း မဟုတ္ဘူး၊ ေခတၱယာယီ ထြက္ေပါက္ရွာတာပဲျဖစ္လိမ္႔မယ္၊ ဒါဟာနည္းလမ္းမမွန္ဘူး၊လို႔ေျပာပါတယ္၊
မွတ္ခ်က္။ ။ တစ္ခ်ဳိ႔ေနရာေတြမွာ ျပႆနာက ရွင္းမွပိုရႈပ္တက္တာ ေတြ႔ရပါတယ္၊ ဒါကလညး္ အေနအထားနဲ႔ အခ်ိန္အခါ ကိုေတာ႔ မွန္မွန္ကန္ကန္သုံးသပ္တက္ဘို႔ေတာ႔ လိုတယ္လို႔ျမင္ပါတယ္။(စာေရးသူ)
ေနာက္တခု ငါ႔ညီသတိထားရမွာက ..လူေတြဟာ ေလာကဓံမုန္းတိုင္းတိုက္ျပိးလို႔ရွိရင္ ေလေျပေလညွင္း လာလိမ္႔မယ္ လို႔ ေမ်ွာ္လင္႔ၾကတယ္၊ အဲဒီလိုမ်ဳိး ငါ႔ညီေရ..ေလေျပေလညွင္းလာလိမ္႔မယ္လို႔ .. ေသခ်ာေပါက္မတြက္လိုက္နဲ႔အုံး.ေနာ္ ေလေျပေလညွင္းမလာပဲ တခါတေလ မုန္းတိုင္းရဲ႔ ေနာက္ဆက္တြဲ …ျဖစ္လာတက္တဲ႔ ..ေတာ္လဲ တာတို႔ ငလွ်င္လႈပ္တာတို႔ မိုးသဲထန္တာတို႔ ဆိုတာေတြဟာ အခ်ိန္မေရြး လာနိဳင္ေသးတယ္။ အဲဒိအတြက္ အသင္႔ျပင္ထားအုံး..လို႔ သတိလည္းေပး အာလညး္ေမြးဆိုတဲ႔စကားမ်ဳးိေျပာပါတယ္၊ စာေရးသူလညး္ အစ္ကိုႀကီးစကားနဲ႔ စိတ္ဓါက္ႀကံ႔ခုိင္ေအာင္ က်ဳိးစားျပိး ဘဝကိုတည္ျငိမ္စြာနဲ႔ ဖ်က္သန္းလာနိုင္ခဲ႔ပါတယ္…
ဒီစကားေတြဟာ..သင္စာဖတ္သူအေနနဲ႔ အေရးႀကီးျခင္း မႀကီးျခင္းႏွစ္မ်ဳးိထဲက တစ္မ်ဳးိမ်ဳးိေတာ႔ျဖစ္ပါလိမ္႔မယ္။ ဘာမဟုတ္တာေလးကိုေရးျပေနတယ္လုိ႔ေျပာလညး္ခံရမွာပါ။ တခုေျပာရဲတာကေတာ႔ ..ခုစာေရးေနသူဟာ ဘဝတခုမွာ ေအာင္ျမင္ေနတဲ႔သူ မဟုတ္ေပမဲ႔ ..တခ်ိန္က ဘဝမြန္းၾကပ္ျပးိ ေလာကဓံရင္ဆိုင္ေနရခ်ိန္မွာ ထြက္ေပါက္အရွာ မမွားခဲ႔တာ၊ စိတ္ဓါက္မခိုင္ ဘဝယုိင္မသြားတာကေတာ႔ ေသခ်ာခဲ႔ပါတယ္။
သင္စာဖတ္သူလညး္ အကယ္လို႔မ်ား ဘဝမွာအခတ္အခဲ အဖုအထစ္ ေလးမ်ားရွိခဲ႔ေသာ္ ေျမာင္းက်ယ္ရင္က်ယ္သေလာက္ အရွိန္ယူဘို႔လိုတယ္ဆိုတာရယ္…
အဆိုးဆုံးကိုေျဖရွငး္ျပိးျပီဆိုတဲ႔အေတြးနဲ႔ သတိေမ႔ေလွ်ာ ဘယ္ေတာ႔မွ ေပါ႔ေပါ႔မေနပဲ သတိခ်ပ္ ေနာက္ကပ္ပါလာတက္တဲ႔ ျပႆနာေတြအတြက္ အသင္႔ျပင္ထားဘို႔..သတိေပးခ်င္တာတခုပါဘဲေလ…
ေအာ္..ေလာကစကား…”အသက္တရာမေနရ …အမႈ႔တရာ ေတြ႔ရ” ဆိုတဲ႔စကားလည္းရွိသည္မဟုတ္ပါလား….

v

တိုက္ဆိုင္မႈ႔ဆိုတာမရွိပါ၊ ေမွ်ာ္ေနရုံနဲ႔လည္းမရပါ....


အက်ဳိးတရားမွန္သမွ်ဟာ အေၾကာင္းတရားေပၚမွာ အေျခခံျပီးျဖစ္ေပၚလာၾကရတာ ဓမၼတာပါ၊
အက်ဳိးတရားလွပ မလွပ ဆိုတာ အေၾကာင္းတရားေပၚမွာ မွန္မွန္ကန္ကန္သုံးသပ္ဆုံးဖ်က္ လုပ္တက္ဘို႔လည္း လိုပါတယ္ေနာ္…
ဒီေနရာမွာ..အေၾကာင္း အက်ိဳးကိုလညး္ နာလည္ဘို႔လိုပါတယ္၊
အိမ္ရွင္မေတြအတြက္၊ ` ။ထမင္းခ်က္တာက အေၾကာင္းဆိုရင္ ထမင္းက်တ္တာက အက်ဳိးပါ၊
ေက်ာင္းသားေတြအတြက္၊         ၊ စာက်ဳိးစားတာကအေၾကာင္းဆိုရင္ စာေမးပြဲေအာင္တာက အက်ုဳိးပါ၊
လုပ္ငန္းခြင္ဝင္ေနသူမ်ားအတြက္။                   ၊အလုပ္လုပ္တာဟာ အေၾကာင္းဆိုရင္ လခရတာက အက်ဳိးပါ၊
ထမင္းခ်က္ျခင္းအေၾကာင္းမရွိဘဲနဲ႔ ထမင္းက်က္ဘို႔ မေမွ်ာ္လင္႔ပါနဲ႔၊
စာက်ိဳးစားမူ႔မရွိဘဲနဲ႔ စာေမးပြဲေအာင္ဘို႔ဆုမေတာင္းပါန႔ဲ၊
အလုပ္မလုပ္ဘဲနဲ႔ လခေကာင္းေကာင္း မေတာင္႔တပါနဲ႔။
အေၾကာင္းတရားကို ေကာင္းေကာင္းမဖန္တီးဘဲနဲ႔ အက်ဳိးတရားသက္သက္ကိုထိုင္ျပိးေမွ်ာ္လင္႔ေနတာဟာ…
တကယ္ေတာ႔….ျမစ္ဒီဘက္ကမ္းကေန ျမစ္ရဲ႔ ဟိုဘက္ကမ္းေရာက္ဘို႔အေရး ထုိင္ေတြးျပီး …
အို..ဟုိဘက္ကမ္းၾကိးရယ္ ဒီဘက္ကမ္းကို လာခဲ႔ပါလားလို႔ ေမွ်ာ္လင္႔ေနသလိုပါဘဲ၊ အမွန္ေတာ႔ ဟိုဘက္ကမ္းေရာက္ဘို႔ ကိုယ္႔မွာရွိတဲ႔ ကိုယ္အားညာဏ္အား အစြမ္းအစ ရွိသမွ်ထုပ္ျပျပိး ေလွရွိရင္လညး္ ေလွေလွာ္သြားလို႔..ေလွမရွိ
သစ္ကိုေဖါင္လုပ္လို႔၊ သစ္မရွိရင္ဝါးကို ေဖါင္လုပ္လို႔ သြားမွသာလွ်င္ လိုရာေရာက္နိဳင္သည္မဟုတ္ပါလား၊
ေကာင္းတဲ႔ အက်ဳိးရလာဒ္ ရဘို႔ရန္ အေၾကာင္းတရာတခုဖန္တီးေတာ႔မယ္ဆိုရင္…
သင္႔မွာ..လုပ္ရမဲ႔အေၾကာင္းတရားေတြ တနညး္အားျဖင္႔ လုပ္ရမဲ႔တာဝန္ေတြ မ်ားေနတက္ပါတယ္၊ .အဲဒိလိုေတြမ်ားေနျပိးဆိုရင္ တခါတေလ မလုပ္ခင္ကတည္းက စိတ္ရႈပ္သြားတက္ပါတယ္၊ အဲဒီလိုမျဖစ္ရေအာင္
နံပါတ္တစ္အေနနဲ႔.. ကိုယ္လုပ္ရမဲ႔အလုပ္ကို စာရြတ္တရြတ္ေပၚမွာ စားရင္းခ်ေရးလိုက္ပါ၊
နံပါတ္ ႏွစ္အေနနဲ႔ ..ကိုယ္လုပ္သင္႔တယ္ထင္တဲ႔ အလုပ္ကို အရင္ဆုံးလုပ္ပါ၊
နံပါတ္ သုံးအေနနဲ႔ …ကိုယ္လုပ္ရမဲ႔ တာဝန္ေတြနဲ႔ အခ်ိန္ကိုညိွပါ၊ အခ်ိန္ကိုခန္႔ခြဲပါ…သတ္မွတ္ပါ၊
အဲဒီလိုေလး…မ်ားသက္သက္မွတ္မွတ္နဲ႔ လုပ္တက္သြားျပိဆိုရင္..အထိုက္အေလွ်ာက္..
ဗ်ာ မမ်ားရတဲ႔အတြက္ စိတ္ပင္႔ပန္းသက္သာပါတယ္၊
လုပ္သင္႔တဲ႔ အလုပ္ကို ပထမဆုံးလုပ္တဲ႔တြက္ တစ္ဆင္႔တစ္ဆင္႔ အလုပ္ျပိးေတာ႔ ကိုယ္လညး္ သက္သာပါတယ္၊
အဲဒီလိုေလးမ်ား  ကိုယ္ေရာ စိတ္ပါ သက္သာတဲ႔ အက်ိဳးတရားဟာ..မမိကိုယ္တိုင္စီမံတဲ႔ အေၾကာင္းတရားေပၚမွာမူတည္ျပိးျဖစ္ေပၚလာတဲ႔ ရလာဒ္ပါ..
ရုပ္တရက္ျဖစ္ေပၚလာတဲ႔ အက်ိဳးတရားရလာဒ္တခုကို အေၾကာင္းတ၇ားရွာဘို႔ ကိုယ္႔ညာဏ္နဲ႔သုံးသပ္လို႔ ဆုံးဖ်က္ဘို႔ ညာဏ္မမွီတဲ႔အခါ…ေလာကသဘာဝေျပာၾကတာက..တိုက္ဆိုင္မူ႔တဲ႔..တကယ္ေတာ႔ တိုက္ဆိုင္မႈ႔ဆိုတာ
မရွိပါ၊ အားလုံးဟာ အေၾကာင္းတရားအေပၚမွာ အေျခခံတဲ႔ အက်ိဳးတရားေတြပါ၊
ဒီေတာ႔ အေၾကာင္း အက်ိဳးမလြတ္တဲ႔ ေလာကၾကိးမွာ…
ကိုယ္ေရာ သူပါ၊ ကိုယ္႔ပါတ္ဝန္းက်င္၊ သူ႔ပါတ္ဝန္းက်င္မွာ
 ေကာင္းက်ိဳးတရားလွလွ ဆိုတဲ႔ ပန္းမ်ားပြင္႔္ေစဘို႔…
အေၾကာင္းတရားလွလွ မ်ဳိးေစ႔မ်ား က်ဲၾကပါစုိ႔လို႔…….