တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ေပါင္းသင္းၾကတဲ႔အခါ ဆက္ဆံၾကတဲ႔အခါ အျမဲတမ္းကေတာ႔ ကိုယ္႔အလိုၾက ဘယ္ေတာ႔မွမျဖစ္ႏိုင္ပါ၊ အေၾကာင္းေသာ္ကား.. သူ႔အျမင္ ကိုယ္႔အျမင္ဆိုျပီး ႏွစ္ျမင္ရွိတက္လို႔ပါဘဲ၊ အဲဒီလိုအျမင္ႏွစ္မ်ိဳးဆိုတာကလည္း ႏွစ္ဦးစလုံးဟာ အတၱလူသားေတြပီပီ အတၱဆိုတဲ႔ “ငါ” အေပၚမွာ အေျခခံၾကလို႔ပါဘဲ..
တသက္မွာ တကိုယ္ သူ႔ကိုသာအခ်စ္ဆုံးဆိုျပီး ေပါင္းသင္းလာၾကတဲ႔ သူေတြမ်ားေတာင္ အေသးအမႊား လႊဲမွားမႈ႔ကအစ အၾကီမားဆုံးေသာရန္သူေတြျဖစ္ကာ.. ေနာက္ဆုံးလမ္းခြဲၾကရတဲ႔ အထိျဖစ္ၾကတယ္ဆိုတဲ႔ သတင္းၾကားရတာ ဒုနဲ႔ေဒးပါဘဲ၊
အေၾကာင္းအရာတခု ေဆြးေႏြးၾကလို႔ ညွင္းခုံၾကတဲ႔အခါ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ ညွိမရလို႔ေျပာၾကတဲ႔အခါ ေဟ႔ “မင္းဘက္ကၾကည္႔ရင္ လက္ဖဝါး၊ ငါ႔ဘက္ကၾကည္႔ရင္ လက္ဖမိုးကြ” ဆိုကာ လက္သီးလက္ေမာင္းတန္းျပီး အာေခါင္အာရင္းသန္သန္နဲ႔ ေျပာၾကတာလည္း ေနရာတကာမွာ ေတြ႔ႏိုင္တာပါ၊
ေဟ႔ မင္းဘက္ကၾကည္႔ရင္ လက္ဖဝါး၊ ငါ႔ဘက္ကၾကည္႔ရင္ လက္ဖမိုး ဆိုတဲ႔စကား စာေရးသူလညး္ လက္ခံပါတယ္၊ ဒါေပမဲ႔ စာေရးသူေတြးေနမိတာက တခ်ိဳ ႔လူေတြဟာ ႏွစ္ဘက္ျမင္သေဘာတရားကို လက္ခံက်င္႔သုံးသလိုလို တဖတ္လူကိုလည္း နားလည္ေပးပါဆိုတာမ်ိဳး ေျပာေနေပမဲ႔ ေျပာေနသူရဲ႔စိတ္ထဲ ေျပာေနစဥ္ကာလမွာ မသိမသာ ေဒါသအေပၚမွာ အေျခခံျပီး ငါ႔ဘက္ကၾကည္႔ရင္ လက္ဖမိုးကြ ဆိုတဲ႔ အေတြးကိုသာ ေနရာေပးကာ …ငါ႔ျမင္း ငါဆိုင္း စစ္ကိုင္းေရာက္ေရာက္၊ ငါ႔ေလွငါထိုး ပဲခူးေရာက္ေရာက္ဆုိတာမ်ိဳး က်င္႔သုံးျပီး က်န္တဲ႔သူရဲ႔ လက္ဖဝါးအျမင္ဝါဒကို သေဘာေပါက္ေပမဲ႔ လက္မခံနားလည္မေပးႏိုင္တဲ႔သေဘာပါေနတာကိုပါ၊
တဖက္လူကသာ ႏွစ္ဘက္ျမင္သေဘာတရားကိုလက္ခံလို႔ အေလွ်ာ႔ေပးလိုက္ရင္ေတာ႔ ဒီေနရာမွာပဲ ကိစၥျပီးပါတယ္၊ အကယ္၍မ်ားသာ တဖက္လူကလည္း ေရွ႔လူနညး္တူ ငါ႔ဘက္ကအျမင္သာအမွန္ပါဟုဆိုကာ တင္းခံေနပါက လက္ဖဝါးအျမင္ လက္ဖမိုးအျမင္ မပီျပင္ေတာ႔ပါ၊
အဲဒီအခါမွာ မျပီျပင္ေသာ မၾကည္လင္ေသာ အဆုံးသက္မူ႔ေတြနဲ႔ ..ဟင္း ထင္းေခြမၾကံဳ ေရခတ္ၾကံဳတာေပါ႔ကြာ ဟုဆိုကာ လက္စားေခ်တက္ၾကပါေတာ႔တယ္၊
စာေရးသူၾကားဘူးတဲ႔ လက္စားေခ်တဲ႔သာဓက ေရွးတုနး္က ရြာတရြာမွာ ကိုတိုးဆိုသူက တျခားရြာမွာရွိေနတဲ႔ သူ႔သူငယ္ခ်င္းကိုမိုး ရွိရာကို အလည္ေရာက္လာပါတယ္၊ ဒီနယ္ကိုေရာက္တုန္းေရာက္ခိုက္ ေဒသႏၱရ ဗဟုသုတ ရဘို႔ဟုိဟိုဒီဒီလွည္႔ၾကည္႔ဘုိ႔ရန္အတြက္ ကိုမိုး အိမ္မွာရွိေနတဲ႔ ျမင္းတေကာင္ကို ခနငွါးစီးျပီး ေလွ်ာက္လည္ပါေတာ႔တယ္၊ တေနကုန္ ေလွ်ာက္လည္လို႔အားရ ညေနခ်ိန္က်ေတာ႔ အိမ္ျပန္လာတယ္၊ ကိုမိုးလညး္ သူ႔ျမင္းေလးကိုၾကည္႔ျပီး အေတာ္ေလးသနားေနရွာတယ္၊ ကိုမိုးစိတ္ထဲမွာေတာ႔ ငါျမင္းေလးကို တေန႔ကုန္ မညွာမတာစီးထားတာ တေန႔ေန႔ေတာ႔ေတြ႔ၾကေသးတာေပါ႔ကြာ.. ဟုဆိုကာစိတ္ထဲမွာ ေတးထားပါေတာ႔တယ္၊
ဒီလိုနဲ႔ ကိုမိုးလည္း အေၾကာင္းကိစၥတခုေပၚလာေတာ႔ ကိုတိုးရြာကို ေရာက္သြားပါတယ္၊ ကိုတိုးအိမ္ကျမစ္ကမ္းနားေဘးမွာ ဆိုေတာ႔ ျမစ္ေဘးေခ်ာင္းေဘးေနသူမ်ားပီပီ အိမ္တိုင္းမွာ အေရးေပၚအတြက္ ေလွတစီးဆီ ရွိၾကပါတယ္္၊ ကိုတိုးပိုင္တဲ႔ေလွကိုၾကည္႔ျပီး ကိုမိုးကလက္စားေခ်ခ်င္စိတ္ေတြတဖြါးဖြါး ေပၚလာကာ ..ဟ သူငယ္ခ်င္းငါ႔ကိုမင္းေလွ ခနငွါးစမ္းကြာဟုဆိုကာ ေလွေပၚတက္ျပီး အားရပါးရ ေလွာ္ပါေတာ႔တယ္၊ စိတ္ထဲကေတာ႔…ဟား ဟား ငတိုးရာ မင္းငါ႔ရြာလာတုန္းက ငါ႔ျမင္းကို မညွာမတာစီးထားတာ၊ ဒီတခါေတာ႔ မင္းေလွကိုလည္းတအားေလွာ္လုိက္မယ္ လို႔ေတြးျပီး ကိုတိုးေလွကို တေနကုန္တေနခန္း ျမစ္ထဲမွာ တအားသာ အားစိုက္ေလွာ္ေနပါေတာ႔တယ္၊
ထိုနည္းတူစြာ ကိုလိုရာေတြးျပီး လက္စားေျခဘို႔ကိုသာ စိတ္အားသန္ကာ စိတ္ပင္႔ပန္း ကိုယ္ပင္႔ပန္း ျဖစ္ေနမွန္းမသိ ျဖစ္ေနၾကတာကို သတိကပ္ သ္ိမွတ္ေစလိုတာပါ၊
ေဟ႔ “မင္းဘက္ကၾကည္႔ရင္ လက္ဖဝါး၊ ငါ႔ဘက္ကၾကည္႔ရင္ လက္ဖမိုးကြ” ဆိုကာ လက္သီးလက္ေမာင္းတန္းျပီး ေျပာေနတဲ႔ဟန္ပန္ အေျခခံ ေဒါသစိတ္ထားသံကိုေျပာင္းျပီး..
“မင္းဘက္ကၾကည္႔ရင္ လက္ဖဝါး၊ ငါ႔ဘက္ကၾကည္႔ရင္ လက္ဖမိုးပါသူငယ္ခ်င္းရာ” ဟုဆိုကာ ႏွစ္ဘက္ျမင္ဝါဒကို ေမတၱာေရွးရႈ႔ကာ စိတ္ထဲကလည္းလက္ခံ ကိုယ္တိုင္လည္းက်င္႔သုံးရင္ျဖင္႔ ႏွစ္ဦးစလုံးအတြက္ ႏွစ္ဘက္စလုံးအတြက္ ႏွစ္အုပ္စုလုံးအတြက္ အဖြဲ႔အစည္းႏွစ္ခုလုံးအတြက္ ….အတြက္ ….အတြက္…. အတြက္အသင္႔ျမတ္ဆုံးျဖစ္ေနမယ္ဆိုတာ ယုံၾကည္ကာျဖင္႔……ယုံၾကည္စြာျဖင္႔….
0 comments:
Post a Comment